6 dames – 4 heren
Jaarlijks worden de bewoners van ‘Huize van Speykstraat’ beoordeeld of ze weer normaal zijn … of ze weer terug kunnen/moeten naar de normale maatschappij. Als het stuk begint zijn de bewoners in gespannen afwachting van deze beoordeling; voor de een heeft het leven alleen nog zin als ze nu ‘normaal’ wordt verklaard [Femmie] – de ander [Isar] vreest juist het leven buiten de beschermende muren van ‘Huize van Speykstraat’. Inmiddels is Bram bezig met wat experimenteren met zelfgemaakte drugs; om wat stoerder te worden en zijn liefde voor Femmie te kunnen verklaren. Lisette trekt zich regelmatig terug in haar koelkast om het leven als kunstenares te overdenken. Toos – de sociotherapeute van ‘Huize van Speykstraat’ – is juist heel gelukkig; ze krijgt een erfenis en heeft eindelijk een man aan de haak geslagen [Stijn – een kinderboekenschrijver met borsthaar]. Ans [de inmiddels gescheiden buurvrouw] probeert met bakken en eten haar verdriet te onderdrukken.
En dan zijn daar de uitslagen van de beoordeling – verdriet en onzekerheid slaan toe. Femmie moet nog een keer beoordeeld worden door een andere psychiater; dit keer een vrouw [Caithlyn] – niet alles verloopt zoals verwacht en gehoopt; wel ziet Lisette in Caithlyn haar grote liefde.
Inmiddels is het andere huis naast ‘Huize van Speykstraat’ verkocht … aan Daan [de mislukte goochelaar ‘De Grote Brunsio’ – en de ‘ex’ van Ans]; en hij is niet alleen; via internet heeft hij een Poolse bruid ‘gekocht’ [Kunegunda … “maar we noemen haar Olga”].
Al met al veel verwikkelingen waar spritsen, koelkast, drugs en een seks-pop meer dan een bijrol spelen.
Een vlot, modern en zeer komisch blijspel. Een vervolg op ‘Gewoon te Gek’; maar kan volledig onafhankelijk daarvan worden gespeeld.